เรียนรู้สนสองใบ

สนสองใบ

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Pinus merkusii Jungh.& de Vriese

 

ชื่อเรียกอื่น : สนเขา สนหางม้า เกี๊ยะ เกี๊ยะเปลือกดำ เกี๊ยะเปลือกหนา จ๋วง ไต้ โช สะรอล แปก 

 

ชื่อวงศ์ : PINACEAE 

 

ลักษณะ : ไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูง 10-30 เมตร โตวัดรอบ 30-40 ซม. ไม่ผลัดใบ ลำต้นเปลาตรง เรือนยอดเป็นพุ่มกลม แตกกิ่งต่ำกว่าสนสามใบ เปลือกสีน้ำตาลปนดำ เป็นร่องลึกและเป็นสะเก็ดหนาๆ แข็งมาก ใบยาวเรียวเป็นรูปเข็ม ออกเป็นกระจุกๆ ละ 2 ใบ ขนาด 15-25 ซม. ดอกเพศผู้จะออกเป็นช่อสีเหลืองแบบหางกระรอก ติดเป็นกลุ่มบริเวณใกล้ปลายกิ่ง ช่อหนึ่งๆ ยาว 2-4 ซม. ดอกเพศเมียจะออกชิดติดกิ่งถัดเข้ามา มักออกเป็นดอกเดี่ยวๆ หรือเป็นคู่ ผลเป็นโคน ส่วนฐานป้อม ปลายสอบขนาด 5-8 ซม. เมื่อผลแก่จัดจะแตกออกเป็นกลีบแข็ง ยังคงติดอยู่กับแกนกลางของผล ก้านผลยาวประมาณ 1 ซม. เมล็ดรูปรีแบนและมีครีบบางๆ สีขาว

การกระจายพันธุ์ : พบขึ้นกระจายพันธุ์ในอินเดีย พม่า ไทย อินโดจีนและเกาะสุมาตรา ในประเทศไทยพบขึ้นเป็นกลุ่มบนภูเขา และมีขึ้นประปรายตามป่าเต็งรังในภาคเหนือ ภาคตะวันออกและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ที่ความสูง 50-800 เมตร จากระดับน้ำทะเล ออกดอกเดือนพฤศจิกายน-มกราคมและติดผลเดือนธันวาคม-มีนาคม

ประโยชน์ : เนื้อไม้ใช้ในการก่อสร้างได้ดี ทำเครื่องใช้ เช่น ตู้ โต๊ะ เตียง ฯลฯ เยื่อไม้มีคุณสมบัติเหมาะใช้ทำกระดาษ น้ำมันและชันใช้ทำน้ำมันชักเงา ซึ่งให้ปริมาณยางมากกว่าสนสามใบ 

 

ประเภท: ไม้ต้น

ความสูง: ได้ถึง 45 เมตร

ลำต้น: ทรงพุ่มรูปกรวย กิ่งก้านออกรอบต้นเป็นชั้นๆ ตั้งฉากกับต้นคล้ายสนสามใบ แตกต่างกันที่เปลือกต้นหนา แตกเป็นร่องไม่เป็นระเบียบ

ใบ: รูปเข็ม ออกกลุ่มละ 2 ใบ ยาว 15-20 ซม. โคนรูปไข่ถึงรูปทรงกระบอก สีน้ำตาลแดง ขนาดเล็กกว่าสนสามใบ มีก้านยาวประมาณ 1 เซนติเมตร

ดอก: ช่อดอกออกเดี่ยวๆ หรือเป็นคู่ รูปรี ยาว 1-2 ซม.เกล็ดแห้ง สีน้ำตาลเข้ม รูปขอบขนาน

อัตราการเจริญเติบโต: ช้า

 
ดิน: ดินทั่วไปที่มีอินทรียวัตถุ ระบายน้ำและอากาศได้ดี

น้ำ: ปานกลาง ทนแล้ง

แสงแดด: เต็มวัน

ขยายพันธุ์: เพาะเมล็ด ปักชำกิ่ง

 

เขียนโดย : นายชลชลิต สุภานิช ม.5/3 เลขที่ 1